رابطه عدم تحمل گلوکز با شاخص‌های فشارخون, نمایه توده بدنی و نسبت دور کمر به باسن در جمعیت شهری تهران(مطالعه آینده نگر قند و لیپید تهران)

مقدمه: تحقیق حاضر به منظور تعیین رابطه بین شاخص‌های نمایه توده بدنی, نسبت دور کمر به باسن (WHR) و فشارخون با شاخص وضعیت تحمل گلوکز در سال 80-1377 در جمعیت شهری 69-30 ساله شرق تهران انجام پذیرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه بخشی از یک مطالعه مقطعی است که در آن 15000 نفر از جمعیت شهری 69-3 ساله ساکن شرق تهران از طریق نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. از این جمعیت 2886 مرد و 4013 زن در گروه سنی 69-30 سال قرار داشتند که تحت آزمون تحمل گلوکز خوراکی 2ساعته قرار گرفتند. دیابت قندی و اختلال تحمل گلوکز بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی تعریف شدند. BMI برابر یا بالاتر از kg/m2 30, چاقی و BMI بین kg/m2 9/29-25, اضافه وزن تعریف شدند. WHR بالاتر از 8/0 در زنان و بالاتر از 95/0 در مردان به عنوان چاقی تنه‌ای در نظر گرفته شد. فشارخون سیستولی 140 میلی‌متر جیوه یا بیشتر و دیاستولی 90 میلی‌مترجیوه یا بالاتر یا مصرف داروی ضد فشارخون به عنوان پرفشاری خون تعریف شدند. از مدل رگرسیون لجستیک گام ‌به‌گامِ پیشرو برای تعیین ارتباط بین دیابت و شاخص‌های مورد بررسی استفاده شد. یافته‌ها: از کل 6899 نفر جمعیت مورد مطالعه, 911 نفر (2/13%) دچار IGT و 372 نفر (4/5%) مبتلا به دیابت بودند. چاقی در افراد دیابتی (1/45%) و در افراد دارای IGT (1/39%) نسبت به افراد سالم (9/22%) شایعتر بود (001/0 P